- جوایز: 4 برنده و 4 نامزدی
- زبان: انگلیسی
یک کشیش بیمارستان مشتاق یک سال اقامت در مراقبت معنوی را آغاز می کند، اما متوجه می شود که برای مراقبت موفقیت آمیز از بیمارانش، باید عمیقاً در درون خود نگاه کند.
از پلیرهایی که در بخش آموزش سایت گذاشته شده استفاده کنید
اگر مشکلی در اشتراک دارید از طریق ارتباط با ما با پشتیبانی در میان بگذارید تا سریع حل شود.
نام مستند درخواستی خود را بفرمایید تا قرار گیرد.
بله . از تمام دنیا بدون هیچ محدودیتی میتوانید دانلود کنید
“و آنها نمی دانند که بدن شما در حال حاضر چه می گذرد…” – بیانیه زنی که دست یک بیمار در حال مرگ را گرفته است. کشیشان بیمارستان (همه زنان) در اتاق «گروه خود» هستند و در مورد احساس عصبانیت و درماندگی بحث می کنند… و این تصویر لحن بقیه این مستند را تعیین می کند! “احساس برخورد به دیوار…” همان چیزی است که روحانی آن گروه توضیح داد و دیگران نیز موافقت کردند – و من می توانم آن را به عنوان ارزیابی دقیقی از تامین سلامت امروز بپذیرم – صنعتی که در عین حال افرادی که درگیر هستند و مراقبت می کنند، سودهای کلانی دارد. از همه چیزهایی که در اطراف آن اتاق ها اتفاق می افتد ناامید هستم! بیماران تشخیص داده می شوند اما نمی توانند با آن ارتباط برقرار کنند… آنها فقط منتظرند تا ببینند با نیت زندگی با کیفیت… و قلدری معمولاً با شیمی درمانی به پایان می رسد.
یکی از بیماران کلمه “بی انصافی…” را ذکر کرد و فکر می کنم همه با او موافق بودند، اما برای تغییر آن برای هیچ یک از آنها کار زیادی نمی شد انجام داد. پزشکان خیلی زود راه را برای تشخیص هر چیزی پیدا می کنند، سپس “درمانی” را شروع می کنند که در آن بیمار “صدای ساکن کوچک” را می شنود و سپس سعی می کنند “یکپارچگی” را حفظ کنند و “سرعت خود را” پیش ببرند! به کشیش توصیه می شود که همدلی خود را مدیریت کند و در برخورد با بیمارانی که آنها شروع به توصیف آن به عنوان “موارد” می کنند – حتی 17 ساله – کاملاً خود را خسته نکند.
این مستندی است که به چیزها اشاره می کند اما هرگز راه حلی ارائه نمی دهد. نفسهای عمیق، تنظیم ذهن… تنها راه حل مشکل به نظر میرسد، بنابراین جای تعجب نیست که عصبانیت و ناامیدی رایجترین نتیجهای است که روحانیون «پیشرفت» میکنند و تشخیص میدهند که چه شدهاند.
بعد از 30 دقیقه در بیشتر قسمت ها تکراری می شود. آزاردهنده ترین چیز این بود که این افراد “روحانی” مدام ماسک به سر داشتند. و اینکه “آنها نمی دانستند نمازشان به کجا می رود”. خیلی در مورد ایمان! سپس یکی از آنها با داستان اعضای خانواده “زنده ماندن از اتاق های گاز در آشویتس” شروع کرد، حتی پس از اثبات تاریخی که آن ها هرگز به طور فیزیکی در آن مکان وجود نداشته اند.
در حوالی نیمه فیلم، یکی از کشیش ها، «چشم انداز یهودی» غم و اندوه عمیق خود و رسیدن به «مکانی در آسایش» را توضیح داد… برای «من هیچ نظری ندارم» بهانه ای به نظر می رسید! یکی از بیمار و یک زن آفریقایی با سرطان لوزالمعده به بیمارستان آمد و با اضافه شدن 3 مورد دیگر فوت کرد که یکی از آنها نارسایی کبد بود! سپس، شما یک “کشیش” یهودی مانند مارگارت متی انگل دارید که به آن خانم مسیحی گاو نر می گوید در حالی که با نگاهی دیوانه به او نگاه می کند! من واقعاً فکر نمی کنم لوک لورنزن شخص مناسبی را برای این مستند انتخاب کرده باشد، پس شاید او هیچ نظری در آن نداشت!
بنابراین، من این را در یک سبد “زمان تلف شده” قرار می دهم!
“صدای هنوز کوچک” درباره کشیش بیمارستان مشتاقی است که یک سال اقامت در مراقبت معنوی را آغاز می کند، اما متوجه می شود که برای مراقبت موفقیت آمیز از بیمارانش، باید عمیقاً در درون خود نگاه کند. این فیلم به بررسی بحثهای طولانی با بیماران، پرستاران و کارکنان بیمارستان میپردازد، در حالی که دوربین بدون حرکت زیاد آنجا را مشاهده میکند و مینشیند. در بیشتر موارد، جالب است.
بحث ارائه شده توسط هر یک از شرکت کنندگان طبیعت را احساس می کند و همه کلمات احساس می کنند که از قلب آنها در مورد احساس و آنچه که به آن اعتقاد دارند می آید. سرعت حرکت آهسته است و لحظاتی وجود دارد که احساس ناخوشایندی میکردند و برخی لحظات بحث و گفتگو که کمی خندهآور بود.
اما این فیلم کار بسیار خوبی را برای بررسی بینش مراقبت معنوی در میان کارکنان بیمارستان انجام می دهد. کارکنان بیمارستان برخی از پر استرس ترین موقعیت ها در ایالات متحده هستند و اینکه باید جنبه های خود را درک کنند و ببینند که چه می گذرند بسیار جالب است.
قدم زدن نیاز به بهبود دارد، اما همین.
رتبه: B+