فیلم رسالت مسیح

این فیلم که ساخته نادر طالب زاده است روایتگر زندگی حضرت مسیح علیه السلام و اطرافیان او از دیدگاه شیعیان است.

در مسیح به روایت طالب زاده سخن و کلام فراموش شده مسیح بیش از خود قصه و پردازش تصویری آن مورد توجه قرار می گیرد لذا بار اصلی فیلم بیش از هر چیز بر دوش دیالوگ و گفتمان مسیح یا روایت راوی قرار دارد و این مساله فیلم را بیشتر به سوی یک نمایش یا تئاتر رادیویی سوق می دهد و سهم بصری قصه در آن کمرنگ است. فیلمبرداری اثر هم گویا روی دست انجام شده و دوربین در حرکت و شناور است؛ البته برخی قاب بندی های فیلم بویژه زمانی که هیجان و تقدس ورود مسیح به مکانی را نشان می دهد، خوب از کار درآمده و با فضای معنایی و پررمز و راز پیامبری سنخیت یافته است. بظاهر برای خلق فضای تاریخی اثر و لوکیشن های متنوع آن هزینه خوبی شده، اما کارگردان نتوانسته به طور کامل از اتمسفر شرقی و ایرانی خود را رها کند و در برخی سکانس ها، بازی ها و دیالوگ ها خود را لو می دهد. گرچه انتخاب احمد سلیمان نیا با موهای بلند و طلایی تا حد زیادی می تواند تصویر مسیح را بازنمایی کند، اما برگزیدن فتحعلی اویسی در نقش پیلاطس انتخاب مناسبی نبوده است و به دل نمی نشیند. سابقه ذهنی مخاطب بویژه در سال های اخیر از وی در قالب نقش های طنز و کمیک نمی گذارد نقش جدی وی در این فیلم با دوبله ای که بر صدای او گذاشته شده باورپذیر شود و مصنوعی به نظر می رسد. برخی دیالوگ ها در فیلم نیز تناسب تاریخی با قصه ندارد و توی ذوق می زند. اصطلاح پیامبر بازی برگرفته از زبان محاور ه ای امروز است و سنخیتی با زبان آن دوره تاریخی ندارد. همچنین فیلم به یاران و حواریون مسیح توجه کمی دارد و به نقش تاثیرگذار آنها نپرداخته است و همان طور که پیشتر گفتم دغدغه اصلی قصه توجه مخاطب به پیام مسیح درباره پیامبر موعودمحمد(ص) است که شاید امروز که جنگ تمدن ها و ادیان به بحرانی جهانی بدل شده به کار آید.