مستند Kevin Hart & Chris Rock: Headliners Only (2023)

حالا می فهمم که من بریتانیایی هستم، شاید کل فرهنگ “به من گوش کن در مورد اینکه چقدر عالی هستم” در ایالات متحده آمریکا را نمی فهمم!؟ اما من متوجه شدم که این کمی بیش از حد سخت است! خوب پس من طرفدار هر دو راک و هارت هستم، دیده ام که هر دوی آنها در طول تورهایشان در انگلیس ایستاده اند و هر دوی آنها را دوست داشتم….. من “متنفر” نیستم و واقعاً این کار را انجام می دهم. فکر کنید که هر دوی آنها به شایستگی دو نفر از بزرگترین کمدین‌ها/بازیگران کمدی جهان در حال حاضر هستند!……. اما… این چیزی نیست که من احساس می‌کنم هرگز نیاز به ساختن آن نیست! من از مستندها لذت می برم و داشتن یک روزنامه نگار معتبر که بیوگرافی بسازد اغلب تماشای/خواندن آن بسیار لذت بخش است، اگر به روش درست انجام شود، با این حال شما نباید مستندی برای خودتان بسازید که به نظر می رسد دقیقاً همان کاری را که این افراد در اینجا انجام دادند. اساساً یک ساعت است که کریس و کیو در مورد اینکه هر دو چقدر عالی هستند صحبت می‌کنند، تکه‌هایی از دوستان را درج می‌کنند که در مورد اینکه هر دو چقدر عالی هستند و چگونه هر دوی آنها هر روز عالی‌تر می‌شوند! من به عنوان یک آمریکایی می دانم که این ممکن است فنجان چای شما باشد! به‌عنوان یک بریتانیایی، این کار باعث شد که تقریباً در دهانم پرت کنم، این بسیار خودخواه و منحرف است! ما متوجه شدیم بچه ها شما هر دو فوق العاده موفق هستید!؟ اما دفعه بعد اجازه دهید طرفداران به شما بگویند که چقدر شما را دوست دارند به جای اینکه شما به آنها بگویید که چقدر قرار است شما را دوست داشته باشند!

این یک مستند سرگرم کننده در مورد دوستی کریس راک و کوین هارت و رابطه حرفه ای سالم است، و اینکه چگونه همه اینها با هم همراه با دیو چاپل در باغ مدیسون اسکوئر اجرا می کنند. بسیار جالب است که ببینید این کمدین ها چگونه ستاره شدند: سخت کوشی، انضباط، پشتکار و خودآگاهی، و اینکه دیگران چگونه در مورد آنها فکر می کنند، زیرا آنها در طول سال ها یک گروه واقعی را تشکیل دادند.

من تا آخرین قسمت در مدیسون اسکوئر گاردن واقعا از این نمایش لذت می‌بردم، جایی که هارت این ایده احمقانه را داشت که یک بز را روی صحنه بیاورد تا کریس راک را که بز بود، «تجلیل کند». آن بز بیچاره می لرزید، ترسیده بود و از ترس خود را دفع می کرد. من عاشق حیوانات هستم و نمی توانم باور کنم که مردم هنوز هم موجودات بی گناه را فقط برای خنده در موقعیت های ناخوشایند قرار می دهند. متاسفم، اما این یک نه بزرگ برای من است.