مستند No Accident (2023)

عدالت خواهی در پرونده های دادگاه های پرمخاطب موضوعی رایج در فیلم های مربوط به سیستم قضایی است، موضوعی که غالباً با دوز عظیمی از اشراف ذاتی و ارائه استدلال های بلندمرتبه با هدف دستیابی به احکامی مشخص می شود که بسیاری آن را نتیجه گیری از پیش تعیین شده می دانند. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی یک مورد مخالفانی را در بر می‌گیرد که هر یک مشتاقانه معتقدند که دیدگاهشان «صحیح» است؟ چنین موردی در مستند جدید HBO کارگردان کریستی جاکوبسون درباره تیم حقوقی است که گروهی از تظاهرکنندگان برتری طلب سفید افراطی جناح راست را به اتهام توطئه برای تحریک خشونت علیه معترضان در شارلوتزویل، ویرجینیا، در آگوست 2017 تحت تعقیب قرار دادند. منجر به یک کشته، جراحات متعدد و ناآرامی های مدنی شد. وکلای دادگستری که متقاعد شده بودند که وزارت دادگستری دولت ترامپ برای بررسی این درگیری کار چندانی انجام نخواهد داد، تصمیم گرفتند یک دعوای مدنی برای دریافت خسارت مسئولیت علیه این گروه 24 متهمی که ظاهراً به خوبی سازماندهی شده بودند، تنظیم کنند. این فیلم با کلیپ‌های صوتی و تصویری تکان‌دهنده توهین‌آمیز (بینندگان حساس مراقب باشید)، و همچنین تلاش‌های ماهرانه آن‌ها در چرخاندن داستان‌هایشان به‌عنوان تمرینی صرف، زشتی اغلب خام نژادپرستانه، یهودستیزانه و همجنس‌گرایانه کسانی را که پشت این رویداد هستند، آشکار می‌کند. متمم اول حقوق آزادی بیان در مقابل، تصویر همچنین به طرز ماهرانه‌ای نشان می‌دهد که چگونه دادستان به‌طور دقیق پرونده خود را علیه این متهمان ساخته است، در حالی که تلاش می‌کند با انکار شدید اقدامات و مقاصد آنها، تلاش‌های آنها برای قلدری به شاهدان شاکی در طول بازجویی متقابل، و کمتر آنها مقابله کند. تلاش‌های ظریف برای استفاده از محافل قضایی به عنوان جعبه صابون برای دیدگاه‌های اجتماعی و سیاسی خود و محدودیت‌های منحرف کننده تلاش برای انجام پرونده در میانه یک بیماری همه‌گیر. و در میان همه اینها، فیلمساز به خوبی و با حساسیت تأثیر شخصی این پرونده را بر 9 متهم خود نشان می دهد و از این طریق تلاش می کند این پیشنهاد را بیشتر از جلسات دادگاه ارائه دهد. با این حال، علی‌رغم نقاط قوت قطعی تصویر در این زمینه‌ها، پروژه کلی با این وجود احساس می‌کند که چیزی را از دست داده است، که گاهی اوقات در رویکرد خود تا حدودی «بالینی» و حتی معمولی به نظر می‌رسد. با این حال، در عین حال، پیامی با صدای بلند و واضح در مورد خطرات احتمالی رویدادهای سازماندهی شده مانند این ارسال می کند، با توجه به اینکه افراد و گروه های راست گرا در ارتباطات خود از حادثه شارلوتزویل به عنوان الگویی که ممکن است (و قبلا شده اند) در جاهای دیگر استفاده شده است. در واقع، رسانه‌های الکترونیکی مانند اینترنت، رسانه‌های اجتماعی و تلفن‌های همراه بدون شک مزایای بسیاری را برای ما به ارمغان آورده‌اند، اما در عین حال این کار را برای شورشیان جدا شده آسان‌تر کرده‌اند تا با یکدیگر صحبت کنند و ابتکارات مشابهی را برنامه‌ریزی کنند که چیزی جز تصادفی تصادفی هستند – رویدادهایی که دور از “حادثه” هستند.

در سال 2017 در شارلوتزویل ویرجینیا، ویدئویی را که نژادپرستان در ایالات متحده از خشونت استفاده می کنند، تماشا کنید. وقتی از آنها به خاطر توطئه قانون ایالت ویرجینیا شکایت می کنند، تماشا کنید که آنها مانند کودکان 3 ساله عصبانی می شوند. این طلایی است و هر شهروند ایالات متحده باید تماشا کند و تشویق کند. به یاد دارید زمانی که نازی ها در جنگ جهانی دوم باید برای بخشش طلب می کردند یا در نورنبرگ اعدام می شدند؟ این سند نشان دهنده جهل نئونازی های مدرن است که در پی پرونده وکلا علیه رهبران تظاهرات است. مستند واقعاً به خوبی تدوین شده و برای سال 2023 نیز تکان دهنده است. بسیاری از نژادپرستان گمراه و بی سواد در این کشور. این درام آسیب زا است، اما اینها بازیگر نیستند، اینها شاهدان واقعی هستند، بازماندگان و شما شهادت را از خود نژادپرستان می شنوید. برای مشاهده زشتی این افراد نفرت انگیز باید مراقب بود.