مستند آواز بی سرزمین

آواز بی سرزمین روایت گروهی از دختران موسیقی‌دان و آوازخوان ایرانی است که تلاش می‌کنند در تهران به رغم همه محدودیت‌ها و موانع، کنسرتی را روی صحنه بیاورند.

فیلم مستند «آواز بی‌سرزمین» ساخته‌ی آیت نجفی، فیلمی درباره‌ی ممنوعیتِ تک‌خوانیِ خوانندگانِ زن در ایران است. این فیلم تلاش سارا نجفی برای برگزاری یک کنسرت رسمی با تک‌خوانی خوانندگان زن را روایت می‌کند. سارا که هنرآموخته‌ی هنرستان موسیقی دختران و تحصیلکرده‌ی رشته‌ی آهنگسازی در دانشگاه هنر تهران است، و «اولین زنی است که مدرک آهنگسازی را از دانشگاه در ایران به‌دست آورده است»[۲]، به وزارت ارشادِ دولتِ احمدی‌نژاد مراجعه می‌کند تا مجوز کنسرتی را بگیرد که هدفش بزرگداشت قمرالملوک وزیری است و می‌خواهد تک‌خوانِ زن داشته باشد. او سپس به فرانسه می‌رود و نظر چند نوازنده فرانسوی، چند خواننده‌‌ی زن فرانسوی و یک خواننده‌ی زن تونسی را برای همکاری با نوازنده‌ها و خواننده‌های زن ایرانی در این پروژه و آمدن به ایران جلب می‌کند. سارا هم‌زمان با رفت‌و‌آمدش به فرانسه برای تمرین و ایجاد هماهنگی بیشتر بین دو گروه، پیگیر امور مجوز هم است. بعد از مذاکرات اولیه با وزارت ارشاد، یکی از مدیران وزارتخانه به سارا پیشنهاد می‌کند کنسرت را به بعد از انتخابات سال ۹۲ مؤکول کند. در نهایت، پس از گذشت تقریباً سه سال از تصمیم سارا برای شروع این پروژه، و بعد از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲ ، سارا و گروهش موفق می‌شوند وزارت ارشاد را متقاعد کنند تا مجوز برگزاری کنسرت رسمی در تئاترشهر را صادر کند. کنسرت برگزار می‌شود و قطعاتی به یاد قمرالملوک وزیری با تک‌خوانی و هم‌خوانیِ خوانندگانِ زن ایرانی، فرانسوی و تونسی اجرا می‌شوند.